Rennen…..voor andermans leven

Dit jaar ga ik voor de elfde keer mee met de Roparun. Het blijft een adembenemende ervaring. Dat is ook de reden dat ik er zo’n 6 jaar geleden in toegestemd heb de rol van teamcaptain over te nemen.

Elke dag opnieuw horen we in onze – soms heel nabije – omgeving wel dat iemand met die vreselijke ziekte kanker geconfronteerd wordt. Zij en hun omgeving merken dag in dag uit hoe die ziekte hun leven en hun toekomstperspectief ingrijpend verandert. Van nabij heb ik mogen en moeten meemaken hoe belangrijk het dan is, dat er niet alleen in medisch opzicht steun is, maar dat er ook aandacht en steun is als duidelijk wordt dat genezing helaas niet meer aan de orde kan zijn. En als ik dan kijk naar de lijst doelen die we met zijn allen steunen, dan besef ik weer hoe belangrijk die steun is voor patiënten en niet te vergeten hun directe omgeving.

In mijn dagelijks werk als gedeputeerde heb je het vaak over grote lijnen en bestuurlijke uitdagingen, maar die vallen in het niet bij de uitdaging waar kankerpatiënten voor staan. Het is die uitdaging die ons hele team motiveert de Roparun te doen. Het is een fantastische ervaring om met zijn allen zo’n prestatie neer te kunnen zetten. Met “onze” patiënten in het achterhoofd en in het hart gaan we er ook dit jaar weer een mooie “run” van maken.

Maar wat is dan die Roparun ?

De Roparun was – tot aan de Corona-periode - een estafetteloop van meer dan 500 kilometer van Parijs of Hamburg naar Rotterdam waarbij mensen, in teamverband, een sportieve prestatie leveren om op die manier geld op te halen voor ons goede doel: het leven van mensen met kanker in elk geval tijdelijk wat aangenamer te maken. De Roparun heeft als motto dat al jaren luidt: "Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven". En ik vind dat heftig. Ik deed een jaar of 2 mee aan de Roparun toen één van mijn maatjes te horen kreeg dat hij ongeneeslijk ziek was. Hij lag dat jaar op bed en we belden een paar keer tijdens de run. Hij volgde ons intensief. “Dat zoveel mensen voor ons rennen, dat geeft mij kracht”. Inmiddels is hij er niet meer. Maar ik doe nog steeds een beetje voor hem en zijn herinnering mee…en voor al die anderen natuurlijk !

Het evenement Roparun is voortgekomen uit een weddenschap tussen twee atleten begin jaren '90. Zij renden met een aantal teams van ROtterdam naar PArijs, vandaar de naam. De doelstelling was vanaf dag 1: het ophalen van geld voor het goede doel. Sinds de Roparun in 1992 voor het eerst georganiseerd werd, is al 88 miljoen euro bijeengelopen. De editie van 2019 bracht een bedrag van 5.626.988 euro op. Roparunteam Lelystad haalde in 2019 32.830 euro op. Ik ben supertrots op dit mooie bedrag.

Ons team is zeer divers samengesteld: ondernemers, mensen die werkzaam zijn bij de overheid, politici en bestuurders, maar ook mensen die werkzaam zijn in het onderwijs of bv. een fysiotherapiepraktijk. En dat is geweldig. Wat je ook in het “normale” leven doet, hier ben je echt samen bezig voor hetzelfde doel en iedere rol doet ertoe. De lopers, natuurlijk, maar die kunnen niet zonder de fietser en hun navigatie, de chauffeur van het busje, de navigator in het busje, de verzorging in het basiskamp; kortom iedereen. Ook de leeftijden lopen sterk uiteen, het oudste teamlid is 67, terwijl de jongste 23 is. Maar we vormen een hecht team, waar leeftijd of achtergrond er niet toe doen. Ieder jaar wijzigt de samenstelling van het team. Nieuwe mensen er in, anderen nemen een pauze of komen na een paar jaar weer terug. En super gaaf is ons rijdend hotel, een mooie klassieke Pieterbilt truck, waarbij de oplegger met 16 stapelbedden, een douche en een toilet steeds een welkome thuisbasis blijkt.

Net als bij zovele teams gaat het om een combinatie van drijfveren. Natuurlijk gaat het om de sportieve prestatie, willen we zoveel mogelijk geld ophalen, maar met zijn 24-en ook vooral plezier hebben. We zijn allemaal zeer doordrongen van het goede doel. Een van onze lopers – Wim Bok – heeft al 3 keer zelf de ziekte overwonnen, maar iedereen heeft direct of indirect te maken met het vreselijke effect dat deze ziekte op de patiënt en diens omgeving kan hebben. Dan realiseer je je hoe belangrijk de steun van de Roparun kan zijn.

De Roparun 2020 kon door Corona helaas niet doorgaan. En 2021 ook niet zoals we gewend waren. Maar nog een jaar geen Roparun…dat kon niet. De fysieke editie van Roparun 2021 verschoof dus van het Pinksterweekend naar het weekend van 2 en 3 oktober. Dit betekent dat de dertigste editie van de Roparun, de jubileumeditie, eenmalig in een aangepaste vorm plaatsvindt. Zo zijn de start én finish op het Pinkpopterrein in Landgraaf en blijft de gehele Roparun in Zuid-Nederland. Omdat deze aangepaste vorm van de Roparun (maar) uit twee dagen bestaat, kent de route een afstand van zo’n driehonderd kilometer. Het startschot klinkt op zaterdag 2 oktober. Wij starten zaterdag om 12.10 u en hopen zondag rond 15.30 u weer op het finishterrein te zijn. Na de gezamenlijke afsluiting met de andere 185 teams om 18.00u gaan we terug naar ons mobiele basiskamp in Asten.

Wie weet kom ik je tegen in Brabant en Limburg komend weekend. De koffie staat dag en nacht klaar….En mocht je ons willen steunen: https://roparun.nl/nl/teams/alle-teams/#/teams/197